صفوه الصفا: در ترجمه احوال و اقوال و کرامات شیخ صفی الدین اسحق اردبیلی

در سلسله مقامات عرفای بزرگ ، صفوهالصفا از نظر اهمیت در ردیف اسرار التوحید ، مناقبل العارفین و رساله فریدون سپهسالار است.
نمونه آذری کهن اردبیلی ( سه دو بیتی ظاهرا از اطرافیان شیخ ) از فواید تاریخی و زبان شناسی این کتاب است. این دو بیتی ها با یازده دو بیتی از شیخ صفی الدین ، مذکور در سلسله النسب صفویه از مهم ترین آثار بازمانده از زبان آذری کهن و گویش متداول اردبیل در قرن هشتم محسوب می شود.
صفوه الصفا یا ( اسس المواهب السنیه فی مناقب الصفویه ) یکی از معتبرترین کتاب ها در تصوف و گرانقدرترین منابع در حالات و کرامات و مناقب و مقامات شیخ صفی الدین اسحق اردبیلی ، جد پنجم شاه اسماعیل ، بنیانگذار سلسله صفوی است گه در سال ۷۵۹ ه.ق توسط درویش توکلی بن اسماعیل بن حاجی محمد مشهور به ابن بزّاز تالیف شده است.
این اثر عرفانی در ۱۳۴۹ صفحه در باره تصوف، حالات، کرامات و مقامات ((شیخ صفی‌الدین اسحق اردبیلی))، نگاشته شده است .این کتاب حاوی اشعار و حکایات مختلف عرفانی است .که پس از مقدمه‌ای مفصل در دوازده باب تدوین شده است.